اطلاعات غلط، تبلیغات و روایتهای جانبدارانه به طور فزایندهای به عنوان یک نگرانی اصلی و منبع خطر در قرن بیست و یکم شناخته میشوند. مداخله روسیه در انتخابات ریاست جمهوری 2016 ایالات متحده لحظهای مهم را رقم زد و آگاهی از نفوذ خارجی در فرآیندهای دموکراتیک را افزایش داد. از «جنگ نامتقارن» روسیه در اوکراین تا نفوذ چین بر TikTok، حکومتهای استبدادی اطلاعات را به سلاح تبدیل میکنند و تلاش خود را از سرکوب آشکار به کنترل روایتها تغییر میدهند. دو سیاست میتواند دموکراسیها برای مقابله با این تهدیدات یاری دهد. یک استراتژی متکی بر اقدامات نظارتی از بالا به پایین برای کنترل نفوذ رسانههای خارجی و انتشار اطلاعات نادرست است. دیگری با کمپینهای سواد رسانهای، ابزارهای راستی آزمایی، مداخلات رفتاری و اقدامات مشابه به این موضوع در سطح فردی میپردازد. اجرای رویکرد اول در یک زمینه دموکراتیک بهویژه چالشبرانگیز است زیرا اجرای اقدامات مؤثر برای مهار اطلاعات نادرست و حمایت از آزادی بیان بهعنوان یک اصل اصلی نظم دموکراتیک تضاد وجود دارد. اقدامات اخیر، مانند قانون محافظت از آمریکاییها در برابر برنامههای کاربردی کنترل شده توسط دشمنان خارجی که در سال 2024 توسط کنگره ایالات متحده تصویب شد، قانون خدمات دیجیتال اتحادیه اروپا، NetzDG آلمان یا ممنوعیت فعالیتهای پخش الجزیره توسط اسرائیل، نشان میدهد که دولتهای دموکراتیک مداخلات سیاسی در مقیاس بزرگ را ابزاری ضروری و قابل اجرا برای مقابله با انتشار اطلاعات نادرست (از نظر خودشان) میدانند. در عین حال، اهمیت روزافزون رسانههای اجتماعی به عنوان منبع خبری، لایه جدیدی از پیچیدگی را به مقررات موثر میافزاید. برخلاف شکلهای سنتی رسانهها مانند روزنامهها، رادیو یا تلویزیون که تعداد محدودی فرستنده دارند، رسانههای اجتماعی با تعداد زیادی کاربر مشخص میشوند که بهعنوان تولیدکننده، پخشکننده و مصرفکننده اطلاعات عمل میکنند و نقشهای خود را بهطور سیال تغییر میدهند. و در نتیجه کنترل جریان اطلاعات را دشوارتر میکند. در این گزارش،…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.