اگر آمریکا تلاشهای نظامی خود در جهت بازدارندگی را با پیامهای دیپلماتیک نیرومند همراه نسازد، چرخه فعلی توقیف کشتیها و اقدامات تلافیجویانه ایران میتواند به چیزی شبیه جنگ نفتکشها در دهه ۱۹۸۰ کشیده شود. در ۱۴، ۱۷، و ۲۰ جولای، آمریکا اعلام کرد برای تقویت بازدارندگی علیه ایران توانمندیهای نظامی بیشتری به منطقه خلیجفارس اعزام میکند، از جمله گروه آماده آبی-خاکی یو.اس.اس باتان (با یک یگان برونمرزی دریایی که خبره در توانمندیهای عملیاتی ویژه است)، یک ناوشکن مجهز به دفاع موشک بالستیک و جتهای جنگنده اف-۱۶ و اف-۳۵ با عملکرد بالا که به هواپیماهای اِی-۱۰ پشتیبانی از نزدیک، که پیشاپیش آنجا حضور دارند، اضافه خواهند شد. این اقدامات درست هنگامی صورت میگیرد که سپاه پاسداران گویا خود را برای تلافی اقدام اخیر آمریکا و اندونزی در توقیف دو نفتکش حامل نفت ایران آماده میکند. در ۲۰ جولای، علیرضا تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه علیه هر کشوری که نفت ایران را توقیف کند، هشدار جدی داد. توقیف کشتیها در ۱۱ جولای، اندونزی ابرنفتکش آرمان ۱۱۴ را توقیف کرد؛ از قرار معلوم این نفتکش در حال انتقال نفت غیرمجاز به یک ابرنفتکش دیگر به نام اس. تینوس در آبهای شمالی این کشور بود که گیر افتاد. این انتقال شامل تقریبا دو میلیون بشکه نفت خام سبک به ارزش بیش از ۳۰۰ میلیون دلار بود. بنا به اظهار مقامات اندونزیایی، آرمان ۱۱۴ اطلاعات سیستم شناسایی اتوماتیک خود را برای جعل موقعیت مکانی کشتی دستکاری میکرده است. پیشتر، زمانی که آرمان ۱۱۴ تحت نام آدریان دریا ۱ و گرِیس ۱ سفر میکرد، در کانون یک دعوای حقوقی در سال ۲۰۱۹ بین ایران و دولتهای جبلالطارق، بریتانیا، و آمریکا قرار گرفت. در ۴ جولای آن سال، این کشتی از سوی نیروی دریایی بریتانیا در آبهای جبلالطارق برای شش هفته تصرف شد، چرا که تلاش داشت ۲٫۱ میلیون بشکه نفت را از طرف نیروی قدس سپاه…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.