برای هر کسی که خانواده یا دوستانی در غزه یا هر گونه ارتباطی با فلسطین دارد، انتخاب بین دونالد ترامپ، مردی که ویزا را برای اتباعی از کشورهای مسلمان ممنوع کرد و به عنوان یک فاشیست شناخته می‌شود، با کامالا هریس، معاون رئیس جمهور که در نسل کشی اسرائیل در غزه سهمی به سزایی داشت، دشوار و بی رحمانه است.
امتناع از رای دادن به هریس یک انتخاب قابل درک است. مهم این است کسانی که یا از رای دادن در رقابت‌های ریاست جمهوری امتناع می‌کنند یا به حزب ثالث رای می‌دهند، و قطعاً آن دسته از افراد نسبتا کمی که به دلیل غزه به ترامپ رای می‌دهند، به طور کامل پیامدهای رأی خود را درک کنند.
دلایل زیادی وجود دارد که چرا ترامپ خطرناک است؛ همسویی آشکار او با طیف راست‌گرا در حال رشد، رویکرد بی‌پروا، معامله گرانه و خودخواهانه او به سیاست خارجی و تمایل آشکار او برای حکومت بر ایالات متحده به عنوان یک دیکتاتور مستبد و فاشیست برخی از این دلایل هستند.
اما اگر بحث را به سیاست خاورمیانه محدود کنیم، نگرانی‌های جدی در مورد ترامپ وجود دارد. برخی معتقدند ترامپ از جنگ بیزار است. او مطمئناً این را می‌گوید و دوست دارد ادعا کند که جنگ‌های جدیدی را در زمان ریاستش شروع نکرده است اما آیا این به دلیل «خویشتن‌داری» ترامپ بود؟
واضح‌ترین نقیضه این استدلال، ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس سپاه پاسدران انقلاب اسلامی ایران، توسط او است، اقدامی که ایران تصمیم گرفت برای جلوگیری از جنگ، تلافی نکند. او بر گسترش گسترده حملات هواپیماهای بدون سرنشین، از جمله افزایش دفعات حمله و تسهیل مقررات مربوط به گزارش در مورد آنها، نظارت داشت.
ترامپ همچنین به ایجاد شرایطی که منجر به 7 اکتبر و هر کاری که اسرائیل از آن زمان انجام داده کمک کرد. او این کار را با توافق ابراهیم انجام داد، تلاشی برهنه برای منزوی کردن فلسطینی‌ها و عادی‌سازی بین اسرائیل و کشورهای عربی.
موافقت ترامپ با انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس و بستن دفاتر سازمان آزادی‌بخش فلسطین در واشنگتن، باعث گسست دیپلماسی بین فلسطینی‌ها و آمریکا شد. این امر به فلسطینیان فهماند که هیچ مسیر دیپلماتیکی به سوی آزادی وجود ندارد. هنگامی که سفارت آمریکا به طور رسمی در بیت المقدس افتتاح شد، ترامپ و رهبری اسرائیل در حالی این اتفاق را جشن گرفتند که سربازان اسرائیلی غیرنظامیان فلسطینی را که در راهپیمایی بزرگ بازگشت در دیوار جدایی غزه جمع شده بودند، گلوله باران کردند. او با این کار، عملاً ادعای اسرائیل بر کل بیت المقدس را به رسمیت شناخت. ترامپ همچنین الحاق بلندی‌های جولان توسط اسرائیل را نیز به رسمیت شناخت.
ترامپ با تصمیمات تکانشی باعث هرج و مرج عظیم شد. او به طور یکجانبه توافق هسته‌ای ایران را لغو کرد. این توافق که حتی به باور اعضای کابینه وی نیز کارآمد تلقی می‌شد، تشدید تنش هسته‌ای و تنش منطقه‌ای را کاهش داده بود. ترامپ به دلیل ناآگاهی خود از منطقه، به محاصره قطر توسط عربستان سعودی که باعث افزایش تنش در منطقه شد، چراغ سبز بسیار علنی نشان داد. بنابراین، دوره دوم ترامپ، از نظر آنچه که ما می‌دانیم و خود ترامپ چه می‌گوید، چگونه به نظر می‌رسد؟
سیاست خارجی معمولاً توسط هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری زیاد مورد بحث قرار نمی‌گیرد و مطمئناً این جایی نیست که ترامپ بیشتر احساس راحتی می‌کند اما نکاتی را گفته است که همه باید بدانیم. در مورد غزه، شکایت او از اسرائیل در مورد نسل کشی نیست، بلکه از این است که نسل کشی بسیار کند پیش می‌رود. ترامپ گفت: «بایدن در تلاش است [بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل] را عقب نگه دارد». او افزود: « خوشحالم که [نتانیاهو] تصمیم گرفت کاری را که باید انجام دهد، انجام دهد.»
در اوایل سال جاری، ترامپ از اسرائیل خواست که کار را در غزه به پایان برساند، به این معنی که باید کشتار جمعی را که قبلاً در آن انجام داده بود، تشدید کند. با توجه به این اظهارات، نمی‌توان تصور کرد که ترامپ حتی به فکر اعمال فشار بر نتانیاهو باشد که ثابت شده است برای مهار او توقف ارسال تسلیحات به اسرائیل لازم است.
ترامپ در مورد اخراج همه افراد غیرشهروند در صورتی که طرفدار حماس هستند، صحبت کرده است. بیایید به یاد بیاوریم که حامیان اسرائیل، در سراسر طیف سیاسی، هر کسی را که به نسل کشی غزه اعتراض می‌کند، «طرفدار حماس» می‌دانند. ترامپ اولین بار این ایده‌ها را داشت. او می‌خواست در جریان اعتراضات پس از قتل جورج فلوید توسط پلیس در سال 2020 از ارتش استفاده کند اما منصرف شد. او همچنین از جنگ علیه ونزوئلا و ایران صحبت کرد اما نتوانست کارمندان ارشد خود را قانع کند.
با توجه به تمایل اعلام شده او به داشتن ژنرال‌هایی در اطراف خود که بدون هیچ گونه سوالی آنچه را که او می‌خواهد انجام دهند، می‌توانیم مطمئن باشیم که یکی از معیارهای اصلی برای کارکنان ترامپ در دوره دوم ریاست جمهوری، اطاعت خواهد بود.
همه این‌ها فقط در مورد خاورمیانه است، عرصه‌ای که در آن سیاست‌های بایدن آنقدر بد بوده است که می‌توان ادعا کرد که ترامپ ممکن است بدتر از معاون رئیس جمهور بایدن نباشد. خیلی‌ها نمی‌توانند به هریس، کسی که عمیقاً در نسل‌کشی غزه شریک است، رای بدهند و این انتخاب باید مورد احترام قرار گیرد. اما هیچ یک از ما نمی‌توانیم ساده لوح باشیم که اگر ترامپ برگردد، جهان چقدر جای خظرناکی می‌شود.