اران ریکلیس، کارگردان فیلم «لولیتاخوانی در تهران» که اقتباسی از خاطرات آذر نفیسی است، در جشنواره فیلم رم گفت: «مهم نیست که من اسرائیلی هستم. در هر زمینه‌ای که آن را قرار دهید، آوردن این داستان به پرده سینما در ابتدا کار آسانی نبود» «لولیتاخوانی در تهران» به تجربیات آذر نفیسی، استاد دانشگاه، در بازگشت به زادگاهش ایران در جریان انقلاب ۱۹۷۹ و زندگی تحت حکومت تئوکراتیک جمهوری اسلامی تا زمان خروجش در سال ۱۹۹۷ می‌پردازد. در این مدت، او یک باشگاه کتابخوانی برای دانشجویان دختر تشکیل داد و آثار ممنوعه از جمله لولیتا را خواندند. ریکلیس، ساکن تل آویو، در سال ۲۰۱۷ از طریق فیسبوک با نفیسی، ساکن ایالات متحده، تماس گرفت و ظرف یک هفته در یک مهمانی در خانه‌اش در واشنگتن دی سی بود و به عنوان «کارگردان اسرائیلی» به مخالفان ایرانی معرفی می‌شد. او برای اقتباس با مارجوری دیوید، نویسنده ساکن لس آنجلس، همکاری کرد و شروع به جستجوی بازیگران زن ایرانی کرد. ریکلیس می‌گوید: «نمی‌خواستم اشتباهی را که بسیاری از فیلم‌ها مرتکب می‌شوند، تکرار کنم، جایی که کسی را از مراکش می‌آورند تا نقش یک ایرانی را بازی کند.» «من بسیار مفتخرم - همه کسانی که روی پرده هستند ایرانی هستند یا در یک خانواده ایرانی بزرگ شده‌اند.» ریکلیس در سال ۲۰۱۷ در فیلم «پناهگاه» با گلشیفته فراهانی همکاری کرده بود، اما از آنجایی که او از سال ۲۰۰۹ (از زمان زندگی در فرانسه) از بازگشت به سرزمین مادری خود منع شده بود، به طور مداوم از هر پروژه‌ای مرتبط با ایران اجتناب می‌کرد. گلشیفته به یاد می‌آورد: «وقتی اران پیش من آمد، فکر کردم او هرگز نمی‌تواند این فیلم را تامین مالی کند، او هرگز این کار را نخواهد کرد.» وقتی ریکلیس پروژه را پیش برد، واکنش فراهانی به این صورت تغییر کرد: «لعنت! من چطور می‌خواهم این کار را انجام دهم؟!» یک نمایشنامه‌خوانی…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.