در مارس 2023، خبری منتشر شد که برخی تصور می کردند نشان دهنده پایان هژمونی ایالات متحده در خاورمیانه است. چین، بزرگترین رقیب جهانی ایالات متحده، به ترتیب میان عربستان سعودی و ایران، شریک و رقیب اصلی آمریکادر خاورمیانه، میانجیگری کرد. با این حال با نگاه دقیق تر به این معامله مشخص میشود که نقش چین در این توافق تقریبا ناچیز بوده است واعتبار منتسب به چینی ها هدیه ای از سوی عربستان سعودی و ایران در نتیجه فقدان برنامه دیپلماتیک استراتژیک و منصفانه آمریکا در خاورمیانه بوده است. تاکید عربستان سعودی بر نقش چین سیگنال روشنی برای ایالات متحده بود که هدف آن تضمین ارتقای تعهدات آمریکا در قبال پادشاهی سعودی است . ریاض به دنبال دریافت تضمین کامل و مجدد برای تضمین های امنیتی و و همچنین حمایت از برنامه هسته ای غیرنظامی از سمت آمریکاست. بازی چینی بود؟ نقش چین در این معامله بسیار محدودتر از پوشش رسانه ای است. مذاکرات بین دو طرف برای مدت طولانی با کمک کشورهای منطقه ادامه داشت. مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق در تسهیل مذاکرات بین دو کشور، امیدوار بود که به تعادل بهتری بین ایران و کشورهای عربی خلیج فارس در عراق دست یابد و نفوذ یکجانبه ایران را در این کشور کاهش دهد. عمان نیز که سابقه خوبی به عنوان میانجی منطقه ای دارد، نقش عمده ای در این توافق داشت. علاوه بر این، توافق در منطقهای که از زمان شیوع بیماری همهگیر کرونا در سال 2020 دوره نسبتاً صلحآمیزی را تجربه کرده است، شگفتانگیز نبود. علاوه بر احیای روابط دیپلماتیک بین تهران و ریاض، امارات، بحرین و مراکش با اسرائیل روابط برقرار کردند و ترکیه روابط پرتنش خود را عادی و روابط نزدیک خود را با امارات و عربستان سعودی بازسازی کرد. پیشرفتهای دیپلماتیک محاسبات منطقهای در مورد سوریه و یمن را تغییر داده است، دو کشوری که…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.