این منجر به افزایش تعداد سفیران و سرکنسول های زن فرانسه شده است که در حال حاضر نزدیک به یک سوم از این پست ها را تشکیل می دهند در حالی که این آمار در دهه پیش، تنها 14 درصد بود.
سیلوی پیر-بروسولت، رئیس «شورای عالی برابری» به خبرگزاری فرانسه گفته که ارزیابی پیشرفت این برابری توسط این شورا به عنوان یک نهاد مشورتی مستقل، از «پیشرفت محتاطانه» حکایت دارد.
نحوه تعریف و اجرای «دیپلماسی فمینیستی» بین کشورهایی که آن را پذیرفته اند متفاوت است. به گفته سازمان ملل، در حالی که لوکزامبورگ، اسپانیا، مکزیک، آلمان و شیلی برای پذیرش دیپلماسی فمینیستی به این صف‌ها پیوسته‌اند، سوئد به عنوان پیشگام در سال 2014، سال گذشته پس از تغییر در دولت این تلاش را کنار گذاشت.
پیر-بروسولت گفت که دیپلماسی فمینیسی در اینکه به جریان اصلی تبدیل شود، شکست خورده است. او با اشاره به اینکه در سخنرانی‌های اخیر، مکرون هیچ اشاره‌ای به این استراتژی نمی‌کند، گفت که با این حال، این مفهوم «به طرز ظالمانه‌ای فاقد تعریف رسمی، حمایت سیاسی در بالاترین سطح دولت و ابزار استقرار آن است»
او گفت که با نگاهی به کل وزارت خارجه، «هنوز این مردان هستند که اغلب معتبرترین پست ها را دارند».
کولونا وزیر خارجه فرانسه با دریافت این گزارش گفته که رویکرد آن «این ما را دلسرد نخواهد کرد. بهترین پاسخ این است که اقدام کنیم». ابتکارات فرانسه در خارج از کشور شامل کمک به قربانیان تجاوز جنسی در اوکراین، تحریم کشورهایی مانند ایران به دلیل نقض حقوق زنان و کمک های متمرکز بر تامین مالی برای زنان در آفریقا است.
در اقدامی جداگانه، گیلا کلارا کسوس، هنرمند فرانسوی حقوق بشر، در ماه آوریل، پیمان سارا و هاجر را برای ارتقای زنان در دیپلماسی و حقوق زنان در خاورمیانه به اجرا گذاشت. این توافق که توسط نمایندگانی از اسرائیل، امارات متحده عربی، مراکش و بحرین امضا شد، توافق نامه 2020 ابراهیم را با هدف عادی سازی روابط بین چهار کشور تکرار کرد. با نگرانی در مورد عدم حضور زنان در امور خارجی آفریقا، کسوس گفت که می‌خواهد توافقی مشابه برای این قاره آغاز شود.