در حاشیه مرز افغانستان با ازبکستان، جایی که هیچ خط ریلی وجود ندارد، مردان جوانی مشاهده میشوند که کیسههای گندم یا آرد را برای انتقال از قطارهای باری به کامیونها منتقل میکنند. هر روز ۳۵۰۰ تن آرد و ۱۵۰۰ تن گندم در شهر مرزی حیرتان در شمال افغانستان در کامیونهایی که از کوه شجاع عبور میکنند و جادههایی که در اثر جنگ تخریب شدند و برای حمل کالا مناسب نیستند، تخلیه میشود. به گفته مقامات طالبان، بازسازی راه برای اتصال مسیر آسیب دیده حیرتان تا مزار شریف، بزرگترین شهر شمال، در حال انجام است. این مسیر فقط ۷۵ کیلومتر (۴۷ مایل) طول دارد اما بخش مهمی از جاه طلبیهای دولت طالبان برای احیای چندین پروژه راه آهن در این مسیر و سایر مسیرها متوقف شده است. هدف راه آهن ترانس افغان که مدتها پیش تصور شده بود، در نهایت اتصال ازبکستان، افغانستان و پاکستان با ۷۰۰ کیلومتر خط آهن است که توسط سه کشور که یک گروه کاری ایجاد کردهاند، پشتیبانی میشود. اندرو گرنتام، سردبیر اخبار روزنامه بینالمللی راه آهن مستقر در انگلستان، رسانهای که به پوشش تحولات در بخش راه آهن اختصاص داده شده است، گفت: «مردم بیش از ۱۰۰ سال است که در مورد راه آهن ترانس افغان صحبت میکنند.» خط ریل دومی که مورد بحث است، مسیری در حدود ۲۰۰ کیلومتر است که در انتهای کشور دیگری به پایان میرسد تا شهر هرات را به همسایه غربی خود، ایران متصل و افغانستان را با یک خروجی به دریا، ترکیه و اروپا فراهم کند. این پروژه مدتها قبل از بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱ نهایی شد و مقامات افغانستانی پیشبینی کردند که ساخت این ریل در حدود 15 سال طول میکشد. حمل و نقل ریلی سریعترین و ارزانترین وسیله حمل و نقل کالا است اما در افغانستان جدی گرفته نشده است. گرنتام، به خبرگزاری فرانس پرس…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.