دو دهه پیش، یوهان نوربرگ، یک لیبرال سوئدی، مطلبی جدی به نام «در دفاع از سرمایه داری جهانی» نوشت. چپها از این بحث متنفر بودند و او را راست دیوانه خطاب کردند. اکنون، زمانی که او دقیقاً همان استدلالها را مطرح میکند، افراد طیف راست او را به چپ شدن متهم میکنند. او در واکنش به این صحبت ها نوشت:«من کسی نیستم که تغییر کرده است» به طور فزاینده ای خشمگین ترین انتقادها از سرمایه داری جهانی از سوی راست پوپولیستی میآید. این در بسیاری از کشورهای غربی به ویژه در آمریکا صادق است. جمهوری خواهان قبلاً از مزایای تجارت آزاد و بازار آزاد تمجید می کردند. در زمان کنونی و به دنبال رهبری دونالد ترامپ، نامزدهای جمهوری خواه خواستار موانع بیشتر، به ویژه برای کالاهای چینی هستند. چهار کتاب جدید این تغییرات را واضح می کند، تغییراتی که طرفداران آزادی اقتصادی آن را نگران کننده می دانند. انتقادات راست ها دو چیز را مورد هدف قرار می دهد: شرکت ها و لیبرالیسم. سهراب احمری، روزنامه نگار ایرانی-آمریکایی محافظه کار اجتماعی، منتقد وضعیت شرکت ها در آمریکاست. بسیاری از انتقادات او خصلت چپ دارد مثلاًَ آمازون از دوربین های نفوذی برای نظارت بر کارگران انبار خود استفاده می کند، شرکتها ایمیلهای خصوصی و وبگردی مینیونهای خود را زیر نظر میگیرند، کارفرمایان ساعات کاری غیرقابل پیش بینی را تعیین می کنند که کارکنان به راحتی نمی توانند از آن امتناع کنند و زندگی برای 50 درصد پایین در آمریکا مخاطره آمیز، استرس زا و ناعادلانه است. انتقادات دیگر نشان دهنده محافظه کاری اجتماعی آقای احمری است. او ساعات کاری غیرقابل پیش بینی را تا حدودی به دلیل تأثیر آنها بر زندگی خانوادگی تأیید نمی کند. خشم او که شرکتهایی مانند دیزنی و امریکن اکسپرس را بیدار کرد، کارگران را برای پذیرش ایدههای مترقی بحثبرانگیز در مورد نژاد و جنسیت آموزش میدهد.…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.