فیلم «در زبانه‌های آتش» ساخته زرار خان، کارگردان پاکستانی، در ابتدا به نظر فیلمی ترسناک با موسیقی متن وهم‌آور، سکانس‌های ترسناک غیرمنتظره و صحنه‌های شبح‌آلود می‌آید؛ اما با نگاهی دقیق‌تر، می‌توان دریافت که این فیلم بر وحشت‌های روزمره‌ای که زنان در جامعه پاکستان تجربه می‌کنند، تمرکز دارد؛ از نظارت مداوم مردان و خشونت خانگی گرفته تا سرکوب‌ها و آسیب‌های روانی. این فیلم که در آن رؤیاهای مردگان، زنی جوان را پس از مرگ سرپرست خانواده‌اش تعقیب می‌کنند، نگاهی واقع‌گرایانه به چالش‌هایی ارائه می‌دهد که میلیون‌ها زن پاکستانی از طبقه کارگر و متوسط با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این فیلم در سال گذشته جایزه بزرگ جشنواره فیلم دریای سرخ را از آن خود کرد و اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره کن تجربه کرد. سپس در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو در سینماها به نمایش درآمد و به اولین فیلم ترسناک پاکستانی تبدیل شد که به‌طور رسمی وارد رقابت اسکار می‌شود. صحنه سینمای پاکستان بیشتر تحت سلطه فیلم‌های کمدی رمانتیک و درام خانوادگی است، اما اخیراً سینما و تلویزیون پاکستان شروع به تجربه در ژانر فیلم‌های ترسناک کرده‌اند. این فیلم‌ها پیچیدگی‌های زندگی در پاکستان معاصر و نگرانی‌ها و ترس‌های همراه آن مانند گفتمان فزاینده در مورد جنبش فمینیستی، ترس از تأثیرات غربی، تحول نظام خانواده و نقش دین در زندگی روزمره را مورد بررسی قرار می‌دهند. اما مهم‌ترین این مسائل، اعتقاد به جادو و طلسم است که در اسلام حرام است، اما هیچ‌کس جرأت زیر سؤال بردن آن را ندارد؛ در حالی که قوانینی برای جرم‌انگاری این اعمال وجود ندارد و مردم از محکوم کردن آن می‌ترسند تا مبادا هدف این مراسم‌ها قرار گیرند. فیلم‌های ترسناک در مواجهه با این نگرانی‌های گسترده کمک کردند و منجر به ظهور برخی از برجسته‌ترین آثار در این ژانر سینمایی از جمله فیلم‌هایی مانند «نفرین موروثی»، «میانه تابستان» و «جادوگر» شدند. مطابق گفته ماتیاس کلاسِن…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.