جنبشهای جوانان در سراسر جهان ظهور کردهاند، که شروع آن از نپال در ژوئیه ۲۰۲۴ بود و سپس به ماداگاسکار و پرو گسترش یافت. این جنبشها بخشی از یک روند گستردهتر هستند، زیرا آزادی اعتراض به طور فزایندهای محدود شده است. از اواخر سپتامبر، اعتراضاتی تحت عنوان GenZ 212(۲۱۲ کد شمارهگیری مراکش است) شهرهای مختلف مراکش را در نوردیده است. این جنبش که تا حدی با یک اعتراض کوچکتر در مقابل بیمارستان حسن دوم اغادیر آغاز شد – جایی که چندین زن در حین سزارینهای ناموفق جان باختند – اکنون به یک اعتراض گستردهتر علیه نارضایتیهای دیرین تبدیل شده است. زمینههای نارضایتی و مطالبات در اواخر سپتامبر، معترضان به خیابانها آمدند و شعار «آزادی، کرامت، و عدالت اجتماعی» (حریه، کرامه، عداله اجتماعیه) سر دادند. جوانان ۱۵ تا ۳۴ ساله، که نزدیک به یک سوم جمعیت مراکش را تشکیل میدهند، گروهی هستند که بیشترین آسیب را از محرومیت در بازار کار دیدهاند. نرخ بیکاری در این گروه به ۳۵ درصد رسیده و تقریباً یک نفر از هر سه نفر نه شاغل است و نه مشغول به تحصیل. (با این حال، آمار بیکاری متناقض است؛ بانک جهانی و سازمان بینالمللی کار، بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله را در سال ۲۰۲۴، ۲۲ درصد اعلام کردهاند، در حالی که دادههای ملی و گزارشهای رسانهای آمار بالاتری تا ۳۵ درصد را ذکر کردهاند.) این نسل، متولد شده بین اواسط دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۱۰، خود را سرکشتر از نسلهای پیشین خود توصیف میکند و عملاً خواستار تغییر است، نه وعده. شباهتها و تفاوتها با گذشته اگرچه بسیاری از خواستهها مشابه مطالبات جنبش ۲۰ فوریه (M20) هستند که در جریان خیزشهای عربی سال ۲۰۱۱ به اوج رسید، اما «GenZ 212» با روشهای عمل متفاوت و در یک بستر سیاسی و اقتصادی به سرعت در حال تغییر فعالیت میکند. از جمله این تغییرات، افزایش سرمایهگذاری…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.