رژیم پولی که اکنون در قدرت است به جهان وعده «بازگشت به حالت عادی»- به اصطلاح استاندارد تورم 2 درصد – پس از همه گیری بزرگ و تورم جنگی 2021-2022 را می دهد. در زمان تبلیغات قدرتمند باید مراقب چنین سناریوهای باشیم. جهان باید تردید خود را در مورد روایت رایج بازگشت به حالت عادی پولی که هرگز در این رژیم وجود نداشت و بعید است به این زودی ها طلوع کند، حفظ کند، اما نباید به طور کلی راهحلهای احتمالی را حذف کرد. به هر حال، سال 2023 صدمین سالگرد دو اپیزود پولی شدید است، یکی از ناامیدی تاریک و دیگری از امیدهای بزرگ. طبق روایت امروزی که توسط فدرال رزرو تنظیم شده است، بازگشت قریب الوقوع به حالت عادی دارای دو بعد است: اول شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) در ایالات متحده در اوایل سال 2023 به 2 % کاهش می یابد و با این سرعت وضعیت خود را حفظ می کند، همانطور که در طول ربع قرن تا آستانه همه گیری چنین وضعیتی را حفظ کرد. دوم، نرخهای بهره نزدیک به دهه اول رژیم پولی ایالات متحده (مثلا 2006-1996) خواهد بود و به سطوح پایین غیرعادی 2010 نمی رسد. میانگین 2 % تورم شاخص قیمت مصرف کننده در طول ربع قرن اول رژیم (تا آستانه همهگیری) دلیلی بر شایستگی ذاتی نیست. برعکس، در شرایط پولی مناسب، باید انتظار داشته باشیم که دورههایی از کاهش قیمتها در بلندمدت با دورههایی از افزایش قیمتها مطابقت داشته باشد. نرخ ثابت 2% شواهدی از ضعف پولی بود. در طول این ربع قرن، عوامل بسیار تصادفی وجود داشت که تورم گزارش شده شاخص قیمت مصرف کننده را پایین نگه داشت، حتی تنظیم کلی سیاست پولی در بیشتر مواقع به شدت تورمی بود. اکنون نظام پولی فاقد هر گونه ابزار ثبات محکمی است (دستگاهی که عرضه پول را مهار میکند و از انحراف…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.