خروج آمریکا از افغانستان و تغییرات عمیق امنیتی در منطقه

رصدخونه اندیشکده ها :رصدگر

همسایگان افغانستان در حال بازسازی معماری امنیتی خود هستند. شاید جای تعجب نباشد که بازیگران منطقه‌ای کلیدی مانند پاکستان، افغانستان، ایران و چین به تنظیم برنامه‌های دفاعی و مشارکت‌های امنیتی خود برای مقابله با تهدیدهای فزاینده ناشی از تروریسم داخلی و فرامرزی ادامه داده‌اند. اما در عین حال، این چهار کشور نیز به دنبال راه‌های جدیدی برای پر کردن خلأ ایجاد شده در جنوب آسیا پس از خروج نظامی ایالات متحده از افغانستان و کاهش شدید نفوذ سیاسی آمریکا در سراسر منطقه بوده‌اند. این ملاحظات، اسلام‌آباد، کابل، تهران و پکن را بر آن داشته است تا روابط متقابل و همچنین روابط خود با قدرت‌های خارجی را ارزیابی مجدد کنند. شواهد این پویایی منطقه‌ای نوظهور را می‌توان در تلاش‌های چین برای جذب کشورهای منطقه به مدار امنیتی و اقتصادی خود و همچنین در جستجوی ایران برای یافتن شرکای استراتژیک در شرق برای کمک به غلبه بر چالش‌های چندوجهی خود مشاهده کرد. تحولات در چشم‌انداز منطقه‌ای نیز در حول و حوش یک افغانستان ایدئولوژیک، ناامن و میزبان تروریست که به دنبال احترام بین‌المللی است، و یک پاکستان گرفتار در مشکلات سیاسی و محاصره شده توسط افراط‌گرایان اسلامی تندرو که می‌داند به تنهایی نمی‌تواند آنها را سرکوب کند، شکل می‌گیرد. در همین حال، ایالات متحده با اولویت‌های ژئوپلیتیکی خود در جای دیگر، تا حد زیادی به عنوان ناظر این تحولات منطقه‌ای مهم عمل کرده است. ایالات متحده با خروج از افغانستان، امیدوار بود که دو دهه درگیری عمیق و در نهایت ناموفق خود با منطقه را پشت سر بگذارد. با این حال، ممکن است دریابد که با ادامه این سیاست بی‌توجهی، امنیت آمریکا را به طور فزاینده‌ای در معرض خطر قرار می‌دهد. چالش‌های امنیتی فزاینده، همسایگان را به هم نزدیک‌تر می‌کند. با خروج نیروهای آمریکایی و متحدانشان و در پی آن از دست رفتن منابع اطلاعاتی ایالات متحده در افغانستان پس از بازپس‌گیری…