در طول سالیان متمادی امارات متحده عربی بیشتر به دلیل رونق و رکود بازار املاک، زرق و برق مصرفگرایی دبی و منابع عظیم نفتی شهرت داشت. در دو دهه اخیر، شهرت امارات دستخوش تغییر چشمگیری شده است. در دوران رهبری محمد بن زاید، امارات متحد عربی میلیاردها دلار برای نوسازی ارتش خود هزینه کرده است و به چیزی تبدیل شده است که جیمز متیس، وزیر دفاع سابق ایالات متحده آن را "اسپارت کوچک" نامید. امارات همچنین خود را به مرکز مالی مهم در خاورمیانه تبدیل کرده است. و این کشور تقریباً با تمام بازیگران منطقه، از جمله اسرائیل، و همچنین قدرتهای جهانی، از جمله ایالات متحده، روابط کاری ایجاد کرده است. امارات جاه طلبیهای مشخصی دارد؛ امارات متحده عربی به جای اینکه در درجه اول به عنوان یک بازیگر منطقهای شناخته شود، میخواهد بیشتر شبیه سنگاپور باشد، و با استفاده از نقش و جایگاه بینالمللی و اقتصادی خود، به آسیب پذیری ژئوپلتیکی خود را جبران کند. برای این منظور، این کشور قراردادهای تجاری جدیدی منعقد کرد، در پروژههای برون مرزی سرمایهگذاری کرده و خود را به یک مقصد گردشگری و قطب حمل و نقل و لجستیک تبدیل کرده است. اگر امارات متحده عربی به جاهطلبیهای خود جامه عمل بپوشاند، بنابر باور برخی تحلیلگران به مانند خاندان مدیچی که از قرن پانزدهم تا هجدهم بر فلورانس حکومت میکردند، نفوذ خود را بر منطقه بسط خواهند داد. قلمرو تحت کنترل مدیچیها محدود بود و هرگز در مرکز درگیریهای اروپا قرار نداشتند. اما این خانواده با استفاده از تجارت و بانکداری بر امپراطوریهای بزرگی که در همسایگی خود قرار داشتند تاثیرگذاشتند و به یک بازیگر اصلی تبدیل شدند. آنها اتحادی محکمی با فرانسه برقرار کردند، روابط دیپلماتیک قوی خود را با انگلستان حفظ کردند، و روابط با امپراتوری مقدس روم را تقویت کردند. فلورانس به نقطه کانونی فعالیت اقتصادی، اکتشافات علمی و دستاوردهای…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.