جنگ شناختی در عصر اطلاعات

مرکز رصد و ارزیابی دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی :رصدگر

بیش از دو هزار سال پیش، ژنرال مشهور چینی، سون تزو، در کتاب «هنر جنگ» به درستی گفته است: «دشمن را بشناس و خود را بشناس؛ در صد نبرد، هرگز در خطر نخواهی بود. اگر هم از دشمن و هم از خودت غافل باشی، در هر نبرد قطعاً در خطر خواهی بود.» به عنوان یک سازمان، ما اغلب «خودشناسی» را بدیهی فرض می‌کنیم و تنها معیارهای سطحی مانند تعداد کشتی‌ها، سطوح آمادگی و تعداد پرسنل را در نظر می‌گیریم. نیروهای دریایی فرصتی باورنکردنی در پیش رو دارند تا اطلاعاتی در مورد توانایی‌های شناختی نیروی کار خود به دست آورند و این اطلاعات را به یک مزیت عملیاتی در جنگ عصر اطلاعات تبدیل کنند. حجم غیرقابل درک داده‌های خام تولید شده در طول جنگ جهانی دوم، توسعه چندین رشته دانشگاهی مرتبط با علوم اطلاعات و شناختی را تحریک کرد. پیشرفت‌ها در این زمینه‌ها در هفتاد سال گذشته، بینش‌های ارزشمندی را در مورد نحوه پردازش اطلاعات توسط انسان‌ها، رایانه‌ها و سازمان‌ها، و به همان اندازه مهم، در مورد اینکه چگونه محدودیت‌های انسانی بر عملکرد سازمانی تأثیر می‌گذارد، ارائه کرده است. امروزه، سازمان‌های نظامی تا حد زیادی مهارت‌های شناختی را مانند همتایان فیزیکی خود می‌دانند و در انجام این کار؛ آن‌ها به دنبال استانداردسازی تکنیک‌ها و عملکرد هستند. این رویکرد در تمرینات نظامی دقیق، تیراندازی، تاکتیک‌ها و آموزش فیزیکی مشهود است. در حالی که این رویکرد استاندارد برای مدل‌های جنگی عصر صنعتی، که در آن کاربرد آتش انبوه کلید موفقیت در نبرد بود، مناسب بود، جنگ در عصر اطلاعات متفاوت خواهد بود. توانایی‌های شناختی فردی و سازمانی به دلیل سرعت و حجم اطلاعات موجود در میدان نبرد مدرن از اهمیت بالایی برخوردار خواهند بود. پیش از بررسی اینکه چگونه فناوری مدرن می‌تواند عملکرد شناختی را بهبود بخشد، اجازه دهید به طور خلاصه از چندین مشاهده دانشگاهی برای درک بهتر این موضوع استفاده کنیم.…