چنانچه افزایش تجارت دوجانبه در سال 2021 نسبت به سال های 2019 و 2020 نشان می دهد، تلاش های اخیر هند برای جداسازی اقتصادی - تلاش برای کاهش وابستگی اقتصادی خود به چین - تاکنون شکست خورده است. جداسازی اقتصادی از چین در کوتاه مدت تا میان مدت غیرممکن است زیرا اقتصاد چین عمیقاً با اقتصاد هند در هم آمیخته است. جایگزینی چین به عنوان تامین کننده در زنجیره های ارزش اقتصادی پرهزینه و در برخی موارد غیرممکن خواهد بود. علاوه بر این، کاهش واردات از چین یا محدود کردن سرمایه‌گذاری چین به شدت به چین آسیب نمی‌زند یا مجازات نمی‌کند، زیرا صادرات و سرمایه‌گذاری‌های این کشور به هند، بخش بسیار کمی از صادرات و سرمایه‌گذاری جهانی آن است. برعکس، محدود کردن سرمایه گذاری از چین به هند، به دهلی بسیار بیشتر از پکن آسیب می رساند. سرمایه‌گذاری‌های چینی در هند می‌تواند با ایجاد اشتغال، تقویت بخش تولید، بهبود زیرساخت‌ها و افزایش صادرات تحت آتمانیربهار بهارات ابهیان (کمپین هند متکی به خود) نقش مهمی در افزایش رشد اقتصادی در دوره پس از همه‌گیری داشته باشد. پیامدهای جدای اقتصادی از چین جداسازی اقتصادی وضعیت موجود در مرز مورد مناقشه را باز نمی‌گرداند. هند باید بر افزایش صادرات و بهبود دسترسی به بازار در چین تمرکز کند تا کسری تجاری خود را کاهش دهد. از آنجایی که شرکت های چینی قصد دارند در هند بمانند و همیشه نگرانی های امنیتی در رابطه با سرمایه گذاری های چینی در این کشور وجود خواهد داشت، برای هند ضروری است که پروتکل های شفاف و منطقی برای افزایش سرمایه گذاری های چینی به شیوه ای معقول و مطمئن ایجاد کند. دولت هند باید بداند که حمایت گرایی راه حلی برای مشکلات اقتصادی و سیاسی کشور نیست و در عوض اصلاحات اقتصادی بیشتری را برای تقویت رشد اقتصادی ملی انجام دهد. استدلال بر این است که…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.