از سال 2021، روسیه و ایران متعهد شده اند همکاری گسترده در زمینه امنیت سایبری که بیشتر آن بر روی اقدامات دفاعی رایج متمرکز شده انجام دهند. با این حال، در اواخر ماه مارس، مسکو ارتقاء قابل توجهی را در زرادخانه دیجیتال جمهوری اسلامی ارائه کرد. به عنوان مثال مجله ی وال استریت گزارش داده است، کرملین اکنون در حال ارائه نرم افزار نظارت هوشمند به تهران است. چشم انداز افزایش قابلیت های سایبری ایران به وضوح باید مقامات آمریکایی را نگران کند. تهران به طور تهاجمی و مخل حملات سایبری علیه آمریکا و شرکای آن در دهه گذشته انجام داده است . این مشارکت اقتدارگرایانه رو به رشد با مسکو – چه در فضای مجازی و چه در حوزه‌های متعارف – تنها توسعه ظرفیت سایبری ایران را تسریع خواهد کرد. چند دلیل وجود دارد که بعید است کرملین قابلیت‌های سایبری تهاجمی را به تهران منتقل کند. اما همکاری بیشتر بین دو کشور تهدیدی برای منافع ایالات متحده است و هر چه حمله روسیه به اوکراین طولانی تر شود، ایران اهرم بیشتری بر آن خواهد داشت.چه چیزی روسیه را از دادن توانایی حمله به شبکه های مستقر در آمریکا به ایران باز می دارد؟ برخی از مؤلفه‌های تهاجمی، مانند برنامه‌های بدافزار و سوءاستفاده‌ها برای آسیب‌پذیری‌ها، «کالاهای رقیب» هستند، مصرف یا استفاده از این ابزارها توسط یک هکر مانع استفاده معقول یا مؤثر از همان قابلیت‌ها توسط دیگران می‌شود. چنین قابلیت هایی نیز در ماهیت «از آن استفاده کنید و آن را از دست بدهید»: هنگامی که برای ایجاد اختلال در شبکه های ایالات متحده مستقر می شوند، ارزش استفاده مجدد کمی دارند. علاوه بر این، به اشتراک گذاشتن ابزارهای تهاجمی مستلزم آن است که روسیه به ایران دسترسی بیش از حد به اکوسیستم عملیات سایبری تهاجمی گسترده‌تر خود را بدهد و این خطر وجود دارد که در هرگونه حمله‌ای از…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.