در مصاحبهای با مجله تایم در هفته گذشته، دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، گفت: «من فکر میکنم ما با ایران به توافق خواهیم رسید. هیچ کس دیگری نمیتواند این کار را انجام دهد.» سپس او مایکل آنتون، مدیر برنامهریزی سیاستگذاری وزارت امور خارجه، را برای رهبری مذاکرات فنی بر سر برنامه هستهای مورد مناقشه ایران منصوب کرد. با آغاز مذاکرات فنی، زمان آن فرا رسیده است که ارزیابی کنیم آیا یک توافق هستهای جدید و مؤثر بین ایران و ایالات متحده امکانپذیر است یا خیر، و اگر چنین است، چه شکلی ممکن است داشته باشد.یک توافق هستهای خوب باید مسیرهای احتمالی ایران به سمت بمب را مسدود کند. برای ساخت سلاح هستهای، ایران باید حداقل به اندازه یک بمب سوخت هستهای تولید کند، آن سوخت را به سلاح هستهای تبدیل کند و ابزاری برای رساندن آن سلاح به هدف مورد نظر داشته باشد. از آنجایی که ساخت یک کلاهک هستهای اولیه ساده است و ایران در حال حاضر بزرگترین زرادخانه موشکهای بالستیک را در خاورمیانه در اختیار دارد، تولید سوخت هستهای مهمترین و دشوارترین گام باقیمانده است. به همین دلیل، تلاشهای دیپلماتیک گذشته بر برنامه غنیسازی اورانیوم ایران متمرکز شده است. متأسفانه، برنامه غنیسازی ایران بسیار پیشرفته است و جهان در حال از دست دادن زمان است. در ژوئیه گذشته، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده، اظهار داشت که اگر ایران برای دستیابی به سلاح هستهای تلاش کند، میتواند در یک تا دو هفته به اندازه یک بمب اورانیوم با درجه تسلیحاتی تولید کند. این جدول زمانی احتمالاً از آن زمان تاکنون فقط کوتاهتر شده است. صرفاً عقبنشینی و اجازه دادن به ایران برای عبور از آستانه هستهای غیرقابل قبول خواهد بود. یک ایران مسلح به سلاح هستهای منجر به گسترش بیشتر هستهای در خاورمیانه و احتمالاً در سراسر جهان خواهد شد. تهران از سلاحهای هستهای برای…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.