مقدمه جنگ در اوکراین گروهی از کشورهای اروپایی "میانه" را بیش از هر زمان دیگری آسیب پذیر و ناامن کرده است. این کشورها – ارمنستان، بوسنی و هرزگوین، گرجستان، مولداوی و صربستان – خود را در چیزی میبینند که ما آن را «قوس بیثباتی» بین روسیه و اتحادیه اروپا میدانیم. این مقاله، همکاری بین دو محقق از کارنگی اروپا و یکی از مرکز کارنگی روسیه اوراسیا در برلین، اولین مقاله از چهار موردی است که به مسائل پیش روی این دولتهای بینالمللی میپردازد. این مقاله به بررسی چگونگی تلاش روسیه برای حفظ نفوذ و اهرم فشار در آنها، ضعفهایی که میخواهد از آنها بهرهبرداری کند، و روایتهای متغیری که برای جلب وفاداری رایدهندگان نوسان و بازدارندگی غرب استفاده میکند، میپردازد. سه نشریه بعدی با جزئیات بیشتری به وضعیت ارمنستان، بوسنی و هرزگوین و مولداوی خواهند پرداخت. از سال 2022، اتحادیه اروپا و ایالات متحده منابع سیاسی و اقتصادی قابل توجهی را برای حمایت از این دولتهای بینالمللی به کار گرفتهاند. اتحادیه اروپا روند گسترش خود را که از سال 2013 متوقف شده بود، آغاز کرد و به مولداوی، اوکراین و (به طور مشروط) گرجستان وضعیت نامزدی داد - چیزی که کمی بیش از دو سال پیش غیرقابل تصور بود. این هیئت نمایندگی اتحادیه اروپا در ارمنستان (EUMA) را برای نظارت بر مرزها راه اندازی کرده است که اولین ماموریت از این قبیل در کشوری است که عضو سازمان پیمان امنیت جمعی به رهبری روسیه است. مولداوی از وابستگی خود به گاز روسیه رها شده است. این که این کشورها چه مسیری را طی می کنند تا حد زیادی با تحولات خارج از کنترل آنها - به ویژه، روند جنگ در اوکراین و بحث های پیچیده درون اتحادیه اروپا در مورد آینده پروژه اروپایی تعیین می شود. اگر روسیه حتی تا حدی در جنگ تجاوزکارانه خود در اوکراین موفق باشد، بیثباتی…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.