گرگوی بریو، پژوهش‌گر حوزه ایران در اندیشکده «گروه اوراسیا» طی یادداشتی در «نشریه تایم» منتشرشده در ۱۶ مرداد ۱۴۰۲؛ به بررسی چالش کنونی میان ایران و آمریکا در پرونده هسته‌ای پرداخته است. به بیان او، گرچه مذاکرات کاهش تنش هسته‌ای و تبادل زندانیان به بن‌بست خورده؛ ولی هم‌چنان احتمال بروز تفاهم وجود دارد. به نظر او «هنوز خیلی زود است که دیپلماسی را مُرده اعلام کنیم. فضا برای طرفین وجود دارد تا از تشدید تنش اجتناب کنند و درها را برای دیپلماسی بیشتر، هرچند تدریجی، باز بگذارند». او چارچوب تفاهم موقت را چنین برمی‌شمارد که ایران غنی‌سازی اورانیوم را کاهش داده، چندین زندانی با تابعیت آمریکایی را تحویل دهد، حمایت خود از روسیه را متوقف کند و به طور کلی از اقدام علیه نیروهای آمریکایی مستقر در سراسر خاورمیانه اجتناب کند. ایالات متحده چندین میلیارد دلار دارایی مسدودشده از ایران در عراق و کره جنوبی را آزاد خواهد کرد. بریو معتقد است این توافق جدیدی نسبت به گذشته نیست و فقط برای جلوگیری از تشدید تنش است. بنابراین طرفین آن را بی‌سروصدا به پیش خواهند برد. به خصوص که هزینه تفاهم با ایران به دلیل «حمایت این کشور از روسیه در جنگ اوکراین و نقض حقوق بشر» برای بایدن بالا خواهد بود. برای دولت ایران نیز هزینه تفاهم با آمریکا «به قیمت اعتبار آن‌ها در نظام» تمام خواهد شد. نویسنده، توقیف نفت‌کش‌ها از سوی ایران، اعزام ناوهای آمریکایی به خلیج فارس، خروج رابرت‌مالی از تیم مذاکره‌کننده آمریکا و همکاری ایران با روسیه برای تأسیس کارخانه تولید پهپاد در چارچوب تشدید تنش ارزیابی نموده است. اما همکاری ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و توقف غنی‌سازی در سطح ۶۰ درصد را نشانه مجرایی برای تفاهم دانسته است. گرگوی بریو معتقد است گرچه طرفین «شمشیرها را به صدا درآورده‌اند» ولی مایل به افزایش سطح تنش نیستند:«این دو کشور هنوز آماده شروع تیراندازی…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.