بیش از ۲۰۰۰ سال حضور یهودیان یمن در یک نسل از بین رفت. تلاش برای درک این گسست فرهنگی از زمانی که توانستم آن را درک کنم، ذهنم را مشغول کرده است و احساساتی بین اندوه و خشم سوزان را در من برانگیخته است. سؤالات پی در پی و منشعب شدند، اما جرقه اولیه روشن و بی‌ابهام بود. جدایی بین مردم و مکان، نقطه شروع بود. صهیونیسم و حامیان آن کسانی بودند که پیوندهای جامعه ما را شکستند و از هم گسستند و فرهنگ ما را از خاک حاصلخیزش ریشه کن کردند. در سال‌های منتهی به این جدایی، کشتارهای پاکسازی قومی خشونت‌آمیزی علیه فلسطینیان صورت گرفت که در آن انسانیت آنها سلب و اکثریت کسانی که قرن‌ها در این سرزمین زندگی کرده بودند، آواره شدند. پاره کردن دو ملت ما - یعنی یهودیان یمنی و فلسطینیان - سنگی در بنایی بود که صهیونیست‌ها ساختند. اسرائیل همواره از حضور تاریخی مستمر یهودیان در کشورهای عربی و اسلامی به عنوان یکی از دلایل رد حق بازگشت فلسطینیان استفاده کرده و همچنین از محصور کردن ما در مرزهای مصنوعی به عنوان وسیله‌ای برای فشار و به عنوان مدرک و سلاح توجیهی برای ادعای حق انحصاری خود بر این سرزمین بهره‌برداری کرده است. راه‌های زیادی برای مقاومت در برابر این دستکاری و بهره‌برداری نمادین وجود دارد. به عنوان مثال، من از ملیت اسرائیلی خود که به طور خودکار از طریق مادرم به من اعطا شده بود، صرف نظر کردم، با وجود اینکه در ایالات متحده آمریکا متولد شده‌ام. برای درک مهاجرت اجدادم به سرزمین‌های اشغالی فلسطین در سال ۱۹۴۸، باید با روایت دروغینی که اسرائیل نسل‌ها آن را تقویت کرده است و ادعا می‌کند که جامعه یهودی یمن از سرزمین خود رانده شده است، مقابله کرد، در حالی که در واقع، جوامع ما برای تأمین نیازهای جمعیتی و نیروی کار دستکاری و خریداری شدند،…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.