ر کوتاه مدت، تأثیرات اصلی در سیاست داخلی خواهد بود. قدرت نهایی دولت در ایران در دست ولی فقیه است نه رئیس جمهور. با این حال، رئیسی یک کارگزار قابل اعتماد و همدل برای تشکیلات دینی و انقلابی بود. در واقع، بسیاری انتظار داشتند که پس از آیتالله خامنهای وی جانشین رهبری باشد. فقدان آقای رئیسی چشم انداز دوباره رقابت برای این موقعیت را افزایش می دهد. این تضمینی برای ظهور جانشینی موروثی نیست. در ایران مقاومت عمیقی در برابر قدرت موروثی وجود دارد و نهاد روحانیت هنوز به زایش شایستهسالارنه درون خویش میبالد که خیزش خویشاوندانی از خانواده رهبری را تضعیف خواهد کرد. محتمل ترین نتیجه برای انتخابات ریاستجمهوری، رقابت آرام در داخل دستگاه نیروهای قوای قهریه است مثلا عناصر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و شخصیت های نظامی و اطلاعاتی که با هم رقابت می کنند، و احتمال به حاشیه راندن روحانیون در درازمدت وجود دارد. این روند بیش از یک دهه است که در ایران جریان داشته است، زیرا افکار منفی مردمی نسبت به روحانیون در میان جمعیت جوان و فقیر ایران افزایش یافته است. بعید است که افکار عمومی از آشفتگی ظاهری استفاده کنند و علیه نظام قیام کنند. بسیاری از ایرانیان بر این باورند که هنوز از پیامدهای انقلاب قبلی رنج میبرند و تمایلی به انقلاب دوباره ندارند. علاوه بر این، در حالی که بسیاری از ایرانیان به جهان عرب با تحقیر نگاه می کنند، شکست بهار عربی نیز تشویق چندانی به انقلاب مردمی دوباره در ایران نمی کند. این احتمال وجود دارد که یک شخصیت سیاسی از درون ساختار که متعهد به اصلاحات، بهبود حکومت داری و احیای اقتصادی باشد، به ریاست دولت برسد. اینکه چقدر تغییر واقعی به همراه خواهد داشت، مشخص نیست. ارکان سیاست خارجی ایران، از جمله «محور مقاومت» و تلاش برای جلب نظر چین و روسیه و گفتگوهای منطقهای بیشتر، بدون…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.