هند و ایران: فرصتی دو طرفه تا سال 2019، روابط دوجانبه بین هند و ایران حول محور وابستگی انرژی هند به ایران و درک ایران از هند به عنوان منبع سرمایه گذاری و راهی برای دور زدن تحریمهای غرب بود. با این حال، روابط دو کشور به ویژه با توجه به نزدیک شدن چشمگیر ایران و چین در سالهای اخیر، تیره شده است. از آنجایی که هند چین را به عنوان تهدید و چالش اصلی ژئوپلیتیکی خود میبیند، این یک معضل ایجاد میکند. هند حضور اقتصادی در آسیای مرکزی را به عنوان منافع ملی خود میبیند، که روابط آن را با ایران دوستدار چین پیچیده میکند. در همین حال، ایرانیها، این شرایط را فرصتی برای به حداکثر رساندن سود از چین و هند میدانند. به موازات نزدیک شدن هند به ایران، هند در روابط خوب خود با اسرائیل ثابت قدم مانده است. به نظر میرسد که در زمان نخست وزیری نارندرا مودی، هند موفق شده است روابط خارجی خود را متعادل کند، روابطی که ممکن است در نگاه اول متناقض و مقطعی به نظر برسد. این رویکرد با این واقعیت توضیح داده میشود که هند روابط خارجی متنوع خود را از یک دیدگاه کاملاً خود محورانه مدیریت میکند، به این معنی که بیش از حد به منافع سایر کشورها اهمیت نمیدهد. در هند این احساس وجود دارد که اکنون به اندازه کافی در سیستم جهانی اهمیت دارد که میتواند شبکه روابط سایر کشورها را نادیده بگیرد و به طور مستقل رفتار کند. به همین دلیل، هند تأثیر احتمالی نزدیکی هند و ایران بر روابط سیاسی و امنیتی هند و اسرائیل را به شدت در میان ملاحظات خود ارزیابی نمیکند. روابط هند و ایران در دهه 1950 و اندکی پس از استقلال هند آغاز شد و بر اساس سنت روابط گرم بین مردم فارس و هندو بود. با این حال، روابط…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.