در حالی که جنگ در غزه وارد سومین سال خود میشود، سازمان ملل متحد هشتادمین سالگرد تأسیس خود را با میزبانی یک کنفرانس در مورد راهحل دو دولتی جشن گرفت. این نشست نیویورک—که رسماً با عنوان «کنفرانس بینالمللی عالیرتبه برای حل و فصل مسالمتآمیز مسئله فلسطین و اجرای راهحل دو دولتی» شناخته میشود—هدف داشت تا برای اقدامات جمعی و فردی کشورها در حمایت از آتشبس دائمی در غزه و تعیین سرنوشت فلسطینیان، شتاب ایجاد کند. تعدادی از کشورها قبل و در طول کنفرانس سازمان ملل، کشور فلسطین را به رسمیت شناختند—تقریباً ۱۶۰ کشور اکنون فلسطین را به رسمیت میشناسند، از جمله چهار عضو از پنج عضو دائم شورای امنیت—و دیگران تحریمهای اقتصادی و محدودیتهای مختلفی را بر انتقال سلاح به اسرائیل اعلام کردند. علاوه بر این، درست قبل از کنفرانس، یک کمیسیون سازمان ملل تأیید کرد که اسرائیل مسئول یک نسلکشی جاری در غزه و پاکسازی قومی در کرانه باختری است. تغییر تمرکز به طرح صلح جدید با این حال، چند روز بعد، توجه بینالمللی به یک طرح صلح بیستبندی جدید برای غزه معطوف شد که به طور مشترک توسط دونالد ترامپ، رئیسجمهور ایالات متحده، و بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، در جریان دیدارشان در واشنگتن اعلام شد. دبیرکل سازمان ملل و اکثر کشورهای عربی، از جمله تشکیلات خودگردان فلسطین، از تلاشهای رئیسجمهور استقبال کردند بدون اینکه مفاد خاص این طرح را بپذیرند. تأیید بیقید و شرط آنها میتوانست مشکلساز باشد. سازمان ملل و کنفرانس با هدف پیشبرد حاکمیت فلسطین مطابق با نظر مشورتی دیوان بینالمللی دادگستری و قوانین بینالمللی هستند. در مقابل، طرح ایالات متحده مسئله را به عنوان رادیکالیزه شدن فلسطینیان بازتعریف میکند، که به گفته آن نیاز به شخص ثالثی دارد تا مدیریت امور غزه را بر عهده بگیرد، حداقل برای یک دوره انتقالی نامشخص، تا زمانی که اصلاحات نهادی فلسطین امکانپذیر شود. اگر قرار است آتشبس دائمی…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.