چهار سال پیش، فساد غیرقابل کنترل به فروپاشی بخش مالی لبنان منجر شد. دو سوم کشور اکنون در فقر به سر می برد. بدتر از آن، مقامات لبنانی اکنون از پناهندگان به عنوان مهره در بازی سیاسی با دمشق استفاده می کنند.
آخرین فصل این داستان در اواخر ماه مارس زمانی آغاز شد که یانز لنارچیچ، کمیسر اتحادیه اروپا برای مدیریت بحران، در سفر به لبنان اعلام کرد 60 میلیون یورو کمک بشردوستانه به لبنان ارائه خواهد کرد.
و بدین ترتیب، بیروت اقدام به اخراج بخشی از پناهندگان سوری نمود.
در اواخر آوریل، یک مقام LAF افشا نمود حدود پنجاه پناهجو به زور به سوریه تبعید شدند. اون عدد تا اوایل ماه می به 600 رسید. بازگشت به سوریه صورت بازداشت احتمالی، شکنجه، و خدمت اجباری رخ می دهد. اما سازمان ملل استدلال دارند که سوریه برای بازگشت پناهندگان ناامن است.
افزایش نقش LAF، نشان می دهد که دولت لبنان و ارتش آن از پناهندگان سوری برای خدمت به برنامه سیاسی خود - یعنی آشتی با اسد - استفاده می کنند.
در همین چارچوب بود که در 19 مه، میقاتی از کشورهای عربی خواست تا در بازسازی سوریه سرمایه گذاری کنند و "نقشه راه" برای بازگشت پناهجویان سوری به کشور طراحی شود. به طور قابل پیش بینی، این حزب الله بود که تمام این کمپین را طراحی کرد.
اگر دولت بایدن در مورد حقوق بشر جدی است، وقت آن است که در کمک به LAF تجدید نظر کند. ایالات متحده 3 میلیارد دلار در نیروهای مسلح لبنان از سال 2006 سرمایه گذاری کرده است.
دولت بایدن، علیرغم تمام لفاظی هایش در مورد حقوق بشر، به حمایت از نهادهای دولتی لبنان ادامه می دهد، حتی اگر این نهادها نه حزب الله را متعادل کنند و نه مسئولانه رفتار کنند. این نشان می دهد که سیاست اعلام شده واشنگتن، هر چند با نیت خوب، توخالی است.