«در حالی که ایالات متحده از طریق حمایت غیرقابل قبولش از اسرائیل، خود را نزد کشورهای جنوب جهانی بیاعتبار میکند، پکن واکنش خود به جنگ را طوری تنظیم کرده که با حمایت از راهحل دوکشوری، امتناع از محکومیت حماس و تلاشهای نمادین برای حمایت از آتشبس، افکار عمومی در کشورهای در حال توسعه را جلب کند» زیرا کاهش نفوذ غرب را به مثابه افزایش نفوذ خود میداند. مقایسه واکنش چین به جنگهای اوکراین و غزه آموزنده است. در مورد اول، مدتی طول کشید «تا جای پای خود را پیدا کند». سپس ضمن «احترام به تمامیت ارضی اوکراین»، آمریکا و ناتو را مقصر حمله روسیه خواند و بر درک «نگرانیهای امنیتی معقول» مسکو تأکید نمود. در حالی که در جریان جنگ غزه، بلافاصله با استفاده از «احساسات ضداسرائیلی در آسیا و آفریقا» به حمایت از فلسطین ایستاد و اعلام داشت که «آمریکا در سمت غلط تاریخ ایستاده است». سفر تعدادی از وزرای امور خارجه کشورهای عربی به پکن برای رایزنی درباره جنگ غزه را فارغ از اینکه نتیجهای در پی نداشته، از منظر نمادین موجب افزایش توان دیپلماسی رسمی پکن در عرصه جهان بوده است. جهان عرب هدف اول پکن و جوامع غیرغربی در آفریقا و آمریکای لاتین، دومین جامعه هدف چین در فرآیند کنشگری دیپلماتیک و رسانهای پکن در جنگ غزه هستند. افکارسنجی «اندیشکده شورای اروپایی روابط خارجی» در پاییز ۲۰۲۳ در هشت کشور برزیل، چین، هند، اندونزی، روسیه، ترکیه، عربستان و آفریقای جنوبی نشان میدهد که نزد افکار عمومی این کشورها، چین از آمریکا محبوبتر است.
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.