افزایش تردید نسبت به دمکراسی در خاورمیانه و شمال آفریقا

مرکز رصد و ارزیابی دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی :رصدگر

در یک گزارش، بارومتر عرب بررسی کرده است که شهروندان در سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا چگونه دموکراسی را درک می‌کنند. نتایج نشان می‌دهد که علیرغم نگرانی‌های مداوم در مورد محدودیت‌های آن، حمایت از دموکراسی همچنان بالا است، عمدتاً به این دلیل که مردم غرب آسیا و شمال آفریقا دموکراسی را بسیار شبیه به مفهوم کرامت می‌دانند. در واقع، حمایت از دموکراسی، بیشتر امید به طیف وسیعی از اصلاحات، از جمله حقوق مدنی تضمین شده؛ برابری سیاسی؛ امنیت شخصی؛ عدم وجود فساد؛ و تأمین نیازهای اساسی برای همه است، تا اینکه صرفاً به انتخابات مربوط باشد. این درک با اکثر تعاریف کتاب‌های درسی دموکراسی که انتخابات آزاد و منصفانه را برای این نظام کاملاً ضروری و حداقلِ لازم برای واجد شرایط بودن به عنوان دموکراسی می‌دانند، متفاوت است. ممکن است ویژگی‌های دیگری مانند حقوق سیاسی و حمایت از اقلیت‌ها نیز در نظر گرفته شوند، اما انتخابات همچنان ضروری است. برای مردم خاورمیانه و شمال آفریقا، پیامدهای نظام برای تعریف آن به عنوان دموکراتیک، در مقایسه با فرآیند ورودی‌ها، حیاتی‌تر است. با این حال، ثابت شده است که انواع خاصی از ساختارهای سیاسی بیشتر از سایرین احتمالاً پیامدهای مثبت را ترویج می‌دهند. بنابراین، سؤال اساسی همچنان باقی است که چه ترتیبات سیاسی به احتمال زیاد به آنچه مردم در این منطقه به عنوان نتایج دموکراتیک می‌بینند یا به عبارت دیگر، کرامت مورد نظر آن‌ها را به ارمغان می‌آورد. برای ارزیابی، بارومتر عرب چهار سؤالی را شامل شد که انواع مختلف نظام‌های سیاسی که در خاورمیانه و شمال آفریقا و سراسر جهان در کشورهای مختلف وجود داشته‌اند، توصیف می‌کرد. این چهار نظام عبارتند از: دموکراسی پارلمانی لیبرال؛ یک نظام اقتدارگرا (استبدادی)؛ یک نظام تحت حکومت شریعت یا قانون اسلامی؛ و دیکتاتوری خیرخواه. سیستم‌های حکومتی اضافی بسیاری وجود دارند که در این لیست گنجانده نشدند، اما این چهار مورد می‌توانند نشانگر نوع حکومتی…