پذیرش مجدد سوریه در اتحادیه عرب یک اشتباه استراتژیک است. در دهه گذشته، رهبران بیشتر کشورهای عربی امیدوار بودند که اعتراضات در سوریه، باعث سقوط دولت سوریه شود ولی بر خلاف رویای آنها اسد پیروز شد.واضح ترین اعتراض به پذیرش مجدد دولت سوریه در اتحادیه عرب، یک اعتراض اخلاقی به اقدامات اسد در دهه گذشته است. در نهایت اسد در این جنگ داخلی پیروز شد، هر چند در این جنگ میلیون ها نفر آواره، زخمی و اسیر شدند.جنگ داخلی سوریه، جهان عرب را با دو انتخاب مواجه کرد: اولین انتخاب تحریم اسد برای همیشه است. این اقدام باعث میشود که اسد برای حل مشکلات دولتش و خارج شدن از انزوای دیپلماتیک به ایران نزدیک شود. راه دومی که جهان عرب آن را انتخاب کرده است، این است که با احیای روابط میان خود و دولت سوریه، از نفوذ کنترل نشده ایران بردولت اسد جلوگیری کند.مهم نیست که کشورهای عربی چقدر از اسد حمایت می کنند، به دلیل نقش ایران و گروه های نیابتی متحد ایران مانند حزب الله در کمک به اسد برای پیروزی بر مخالفانش، اسد آنها را به زور از کشورش بیرون نمیکند. برای ایران بسیارمهم است که سوریه به دست دشمنانش نیفتد و اطمینانی وجود ندارد که اسد بتواند کشور را بدون حضور و کنترل آنها حفظ کند. برای اولین بار در سال 2016 امارات تلاش کرد تا اسد را به جمع اعراب بازگرداند. اکنون اما عربستان سعودی رهبری بازگشت دولت سوریه به اتحادیه عرب را بر عهده دارد. با این وجود آنچه که مهم است این است که از سوریه مستقل چیز زیادی باقی نمانده که بتوان با آن کار کرد. مداخله اعراب در سوریه نیز نمیتواند این نقیصه را برطرف کند، زیرا بعید است که نقش اعراب در این کشور به اندازه ایران بشود و آنها بتوانند بر تصمیمات کلان اسد مبنی بر تغییر رویکرد…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.