ممکن است جنگ اسرائیل علیه غزه منجر به نابودی «دولت یهودی» قدرتمند شود. در واقع، کشتار عمدی مردم فلسطین توسط اسرائیل به بهانه «دفاع از خود»، امنیت این کشور را افزایش نمیدهد و آیندهاش را تضمین نمیکند بلکه این رویه باعث ایجاد ناامنی و بیثباتی، انزوای بیشتر اسرائیل و تضعیف شانس آن برای بقای بلندمدت در منطقهای متخاصم خواهد شد.
در حقیقت، گمان نمیرفت که اسرائیل بدون کنار گذاشتن رویه استعماری خود، آیندهای در خاورمیانه داشته باشد. برای مدت کوتاهی در اوایل دهه 1990، به نظر میرسید که اسرائیل در حال تغییر جهت به سمت نوعی عادی بودن است. آنها، فلسطینیها و کشورهای عربی در منطقه را درگیر یک «فرایند صلح» کرد.
اما ماهیت استعماری اسرائیل در هر مرحله از رفتار آن نمایان است. این کشور، فرصت های بی شماری را برای پایان دادن به اشغال خود و زندگی در صلح با همسایگان خود هدر داده است. به تعبیر کنایهای بدنام دیپلمات اسرائیلی، ابا ایبان، اسرائیل «هرگز فرصتی را برای از دست دادن فرصت از دست نداد.»
اسرائیل، به جای پایان دادن به اشغال خود، پروژه استعمار خود را در سرزمین های اشغالی فلسطین دوچندان کرد و تعداد اسکان غیرقانونی یهودیان و شهرک نشینان در سرزمین های فلسطینی به سرقت رفته را چندین برابر کرده و سیستمی دوگانه ایجاد کرده است، یک سیستم برتر برای یهودیان و یک سیستم فرودست برای فلسطینی ها.
زمانی که آپارتایدی در آفریقای جنوبی برچیده شد، آپارتاید دیگری در فلسطین برپا شد. در غیاب صلح و در سایه استعمار، این کشور بیشتر به سمت فاشیسم لغزیده است و برتری یهودیان را در قوانین خود گنجانده و آن را به تمام فلسطین تاریخی، از رود اردن تا دریای مدیترانه، گسترش داده است. در زمان کوتاهی، احزاب متعصب و راست افراطی قدرت بیشتری به دست آوردند و تحت رهبری فرصت طلبانه نخست وزیر بنیامین نتانیاهو، زمام قدرت را در دست گرفتند، نهادهای خود اسرائیل را تضعیف کردند و همه شانس های صلح مبتنی بر همزیستی بین دو ملت را تضعیف کردند. آنها، مصالحه را رد و شروع به بلعیدن کل فلسطین تاریخی کردند و در تلاش برای بیرون راندن فلسطینی ها، شهرک سازی غیرقانونی یهودیان را در سرزمین های فلسطینی به سرقت رفته در سرتاسر کرانه باختری اشغالی گسترش دادند. آنها همچنین محاصره نوار غزه، بزرگترین زندان روباز جهان، را تشدید کردند و تمام تظاهر را که به آن اجازه داده بودند با سرزمین فلسطینی خود در یک کشور مستقل فلسطینی متحد شود، کنار گذاشتند.
سپس حمله 7 اکتبر فرا رسید، زنگ بیداری بی ادبانهای که به اسرائیل یادآوری میکند که کار استعماری آن نه قابل دوام است و نه پایدار. آنها نمی توانند دو میلیون نفر فلسطینی را خلع ید، اشغال و محاصره کنند.
اما رژیم نتانیاهو، این تراژدی را به یک فریاد تجمع تبدیل کرد، نژادپرستانه زدایی از فلسطینیان را دو چندان کرد و راه را برای یک جنگ نسلکشی هموار کرد. این اعلامیه جنگ علیه «شر» بود که منظور آن نه تنها حماس، بلکه مردم غزه نیز بود. رهبران اسرائیل یکی پس از دیگری، همه فلسطینیها را در این حمله هولناک دخیل کردند و مدعی شدند که در غزه هیچ بی گناهی وجود ندارد.
از آن زمان، اسرائیل با بیاعتنایی کامل به نجابت انسانی و قوانین بینالمللی به تخریب و حمله روی آورده است. جنگ استعماری اسرائیل به جنگی علیه بیمارستانها، مدارس، مساجد و ساختمانهای مسکونی تبدیل شد که توسط ایالات متحده و سایر کشورهای غربی تأمین مالی و محافظت میشد و هزاران غیرنظامی فلسطینی را به قتل رساند به طوری که انگار این افراد جنگجویان دشمن هستند.
مدتها قبل از جنگ غزه، روزنامه نگار برجسته اسرائیلی، آری شاویت، نابودی اسرائیل را در صورتی که به این مسیر ویرانگر ادامه دهد، پیش بینی کرد. هفته گذشته، آمی آیالون، رئیس سابق سرویس مخفی شین بت اسرائیل، هشدار داد که جنگ و حمله زمینی اسرائیل منجر به «پایان اسرائیلی» خواهد شد که ما میشناسیم. هر دوی آنها کتابهایی نوشتهاند که در مورد آینده تاریک اسرائیل در صورت ادامه اشغال خود هشدار دادهاند.مانند همه متجاوزان خشن دیگر، از صلیبیون باستان تا قدرت های امروزی، مقدر است که این آخرین موجودیت استعماری، ناپدید شود، صرف نظر از اینکه چقدر خون فلسطینی، عرب و اسرائیلی بریزد.
جنگ غزه ممکن است آغازی بر یک پایان باشد، اما نه برای فلسطین. همانطور که رژیم خونبار برتری طلب آفریقای جنوبی آپارتاید منفجر شد، رژیم اسرائیل نیز دیر یا زود منفجر خواهد شد اما این قبیله بیگانه در میان تمام مردم بومی منطقه که بیش از هر زمان دیگری در برابر متجاوز خونین متحد شدهاند، شانسی برای زنده ماندن ندارند. اسرائیل دیگر نمی تواند از ادعاهای الهیات خیالی خود برای توجیه اعمال خشونت آمیز نژادپرستانه استفاده کند. خداوند ذبح کودکان بی گناه را مجاز نمیداند.
همانطور که افکار عمومی غرب علیه اسرائیل روی میآورد، رهبران بدبین آن نیز نه برای حفظ جایگاه اخلاقی خود بلکه برای حفظ منافع خود در خاورمیانه مسیرشان را تغییر خواهند داد تغییر موضع و درخواست فرانسه از اسرائیل برای توقف کشتار کودکان در غزه، نشانگر اتفاقات عجیب در آینده است.
اسرائیل پس از پایان جنگ گزینه خوبی ندارد. این ممکن است آخرین فرصت او برای کنارهگیری از لبه پرتگاه، توقف جنگ و پذیرش دیدگاه جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا در مورد راهحل دو کشوری باشد که امروز غیرعملی است. ممکن است آنها مجبو شوند که خطوط قرمز آمریکا برای غزه را بپذیرند اما به احتمال زیاد نتانیاهو، همراه با کابینه افراطی خود، بار دیگر توصیههای آمریکا را نادیده میگیرند.