در حالی که اعتراضات به مرگ مهسا امینی آغاز شد، عوامل مختلفی نظیر سختی‌های اقتصادی ناشی از تحریم‌های بین‌المللی، نابرابری‌های اقتصادی و بازگشت سیاستمداران تندرو بعد از دوره‌ای از پیشرفت محدود نیز به آن دامن می‌زنند. این بار اعتراضات تنها برای اعتراض به تصمیم نظام برای افزایش ناگهانی قیمت سوخت، همان‌طور که در سال ۲۰۱۹ انجام شد، یا پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست‌جمهوری مورد مناقشه در سال ۲۰۰۹ نبود. دو عامل قابل توجه این موج فعلی ناآرامی را متفاوت کرد: مشارکت زنان و اینترنت به ویژه رسانه‌های اجتماعی. این عناصر در تاریخ و تظاهرات ایرانی جدید نیستند، اما به اوج خود رسیده‌اند. رویا حکاکیان، شاعر و نویسنده ایرانی-آمریکایی، در خلال تظاهرات سال2022 در ایران گفت: «این رویارویی بین زنان کشور و حکومت جمهوری اسلامی، قدیمی‌ترین و پایدارترین تقابل در ایران است و من فکر می‌کنم زنان در حال پیروزی هستند». زنان در خط مقدم زنان مدت‌هاست که در خط مقدم تظاهرات در ایران بوده‌اند. رویا حکاکیان در مصاحبه با آتلانتیک بیان کرد: «این روند در ایران ۴۳ ساله است. در ۸ مارس ۱۹۷۹، که به تازگی یک ماه از موفقیت انقلاب ایران گذشته بود، زنان به خیابان‌ها آمدند تا به حجاب اجباری اعتراض کنند.» به همین ترتیب، هاله اسفندیاری، مدیر مؤسس برنامه خاورمیانه در مرکز بین‌المللی وودرو ویلسون، در سال ۲۰۱۹ برای شورای آتلانتیک نوشت: «برای چهل سال، زنان در برابر تلاش جمهوری اسلامی برای انکار حقوقی که قبلاً به دست آورده بودند، مقاومت کرده‌اند». در مقاله‌ای که در نشریه فارن افیرز منتشر شد، فاطمه حقیقت‌جو، پژوهشگر ایرانی و سیاستمدار اصلاح‌طلب و کارشناسان مدرسه کندی دانشگاه هاروارد، بیان داشت که «اندازه و تاب‌آوری شگفت‌انگیز این تظاهرات به مشارکت مرکزی زنان مرتبط است. زمانی که زنان در خط مقدم هستند، جنبش‌های انبوه شانس بیشتری برای موفقیت دارند». زنان ۶۰ درصد از فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های ایران را تشکیل می‌دهند، اما تنها ۱۵.۲…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.