صدها نفر از جوانان مراکشی از ۲۷ سپتامبر در ۱۱ شهر تحت عنوان «GenZ 212» در حال اعتراض هستند و خواستار اقدام دولت در قبال شکست سیستمهای بهداشت و درمان و آموزش هستند. در حالی که این اعتراضات عمدتاً مسالمتآمیز بوده، در چندین شهر به شورش و تخریب اموال عمومی و خصوصی کشیده شده است. کشته شدن سه شورشگر، ویدئوهای پخششده از ضرب و شتم پلیس و بیش از ۴۰۰ بازداشت، معترضان را بیشتر تهییج کرده است. اما فراتر از چرخه شورشها و سرکوب شدید پلیس، محرک اصلی این تظاهرات، ناامیدی عمیق عمومی از ناتوانی مداوم مراکش در تحقق وعدهها و طرحهای توسعهای خود بوده است. مقابله با این نارضایتی گسترده برای دولت چالشبرانگیز و طولانی است. مشکلات ساختاری تمرکز معترضان جوان بر بهداشت و آموزش جای تعجب ندارد. سیستم بهداشت و درمان مراکش با کمبود شدید پرسنل، دستمزد پایین پزشکان، زیرساختهای ناکافی و تجهیزات نامناسب روبرو است. در سال ۲۰۲۴، هزاران دانشجوی پزشکی و فارغالتحصیلان جدید برای ماهها اعتراض کردند، که بازتاب دههها سرمایهگذاری ناکافی برای بهبود شیوه تأمین مالی و ارائه مراقبت بود که به سالها هزینه و اصلاحات سیستمی نیاز دارد. اصلاحات آموزشی نیز داستان مشابهی دارند. مناطق روستایی فاقد زیرساختهای کافی و دانشآموزان جوان مجبور به طی مسافتهای طولانی هستند. معلمان به طور معمول به حقوق ناکافی و یک سیستم قراردادی که مزایای آنها را تهدید میکند، اعتراض میکنند. در طول دو سال گذشته، ۳۰ درصد نیروی آموزشی در اعتصاب بودند که مدارس را برای هفتهها یا ماهها به تعطیلی کشاند. ساخت مدارس در مناطق روستایی، استخدام و حفظ معلمان واجد شرایط، و بهبود نتایج آموزشی، چالشهایی چندین ساله هستند. اعتصابات معلمان بیانگر نارضایتیهای واقعی در مورد دستمزد و شرایط کاری است، اما رسیدگی به آنها نیازمند منابع مالی است که تأمین آن دشوار است. علاوه بر این، دولت باید بین اولویتهای رقابتی مانند بازسازی پس…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.