آیا چین نسبت به ایران عقب نشینی می کند؟

رصدخونه :رصدگر

مقدمه تهاجمات دیپلماتیک چین در خاورمیانه یک نگرانی فزاینده برای امنیت ملی ایالات متحده است، اما در پشت سرفصل ها، چین همچنان با چالش هایی مواجه است. هر دولتی می تواند ادعا کند که یک قدرت جهانی است. با این حال، یکی از بهترین معیارها برای اثبات توانایی لجستیکی و عملیاتی آن، عملیات تخلیه غیر جنگی (NEO) است که اغلب شامل تخلیه سریع هوایی و دریایی هزاران غیرنظامی از مناطق خطرناک است. در سال 2011، چین ادعا کرد که یک NEO را در لیبی انجام داده است، اما با شکست مواجه شد و بسیاری از کارگران چینی را به حال خود رها کرد چرا که کشور در هرج و مرج فرو رفت. در سال 2020، خبر تفاهم نامه 25 ساله بین ایران و چین منتشر شد. باز هم، تیترها هشداردهنده بود، اما گزارش‌های بی‌نفس واقعیت مهم ایران را نادیده گرفتند: در حالی که دیپلمات‌های ایرانی به دنبال ایجاد اهرم‌هایی از چین علیه غرب هستند، ترکیبی از ناکارآمدی در ایران و منافع سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و فساد شرایط را پیچیده کرده است . به ثمر رسیدن چنین معامله ای بعید است ،چرا که سپاه هرگز انحصارات خود را از دست نخواهد داد تا به شرکت های چینی اجازه حضور در ایران را بدهد. شکست مشابهی برای جاه‌طلبی‌های چین برای تبدیل کردن بندر چابهار ایران به جدیدترین شبکه بندری با قابلیت نظامی «رشته مروارید» در پیش است.این در حالی است که تا همین اواخر، چابهار یک پاسگاه غبارآلود بود که بیش از 400 مایل از زاهدان، مرکز استان سیستان و بلوچستان ایران که خود یک پس‌آب است فاصله داشت. ایران به دنبال کسب درآمد از چابهار مقامات ایرانی به دنبال کسب درآمد از موقعیت استراتژیک چابهار بودند. در مارس 2016، پانگ سنگ سفیر چین از این بندر بازدید کرد. ماه بعد، شرکت مهندسی چینی نیک یونیک هیئتی را برای بازدید…