آیا جهان برای غزه ارزشی قائل است؟

jcpa :اندیشکده

مرکز رصد و ارزیابی دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی :رصدگر

اگر کسی پیش از این تردیدی داشت، طرح دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، برای نوار غزه یکی از تلخ‌ترین واقعیت‌ها را آشکار کرد، اكنون متوجه مى شود جان غزه ای‌ها برای جامعه «بشردوستانه» اهمیتی ندارد مگر اینکه بتوان از آن‌ها علیه یهودیان و دولت یهود استفاده ابزاری کرد. پیش از عمليات ۷ اکتبر ۲۰۲۳، طبق آمار سازمان ملل، هر ساله ده‌ها هزار کامیون کالا از طریق اسرائیل و مصر وارد نوار غزه می‌شد و صدها هزار نفر از غزه به اسرائیل و مصر می‌رفتند. با این وجود، بشردوستان رژيم صهيونيستى را به محاصره نوار غزه متهم کردند. آن‌ها غزه را «بزرگترین زندان روباز جهان» نامیدند. آن‌ها از کمبود آب و برق تأمین شده توسط اين رژيم شکایت کردند. آن‌ها از افزایش بیکاری، فقدان فرصت‌ها و کمبود خدمات پزشکی شکایت کردند. هفتاد و پنج درصد از جمعیت غزه «پناهنده» بودند که از خدمات سازمان امداد و کار سازمان ملل متحد (UNRWA) بهره‌مند می‌شدند و کاملا وابسته به کمک‌های بین‌المللی بودند. اگر به گفته این بشردوستان، وضعیت غزه چیزی کمتر از فاجعه نبود. با وجود محاصره، نيروهاى حماس در غزه هرگز به نظر نمی‌رسید که از مهماتی که برای تیراندازی به سربازان صهيونيست یا خمپاره‌ها و موشک‌هایی که به طور مکرر شلیک می‌کردند و بی‌هدف به جمعیت غیرنظامی اين رژيم اصابت می‌کردند، کم بیاورند. با وجود محاصره، غزه ای‌ها توانستند ساختمان‌های بلند مدرن و مجتمع‌های ویلایی اختصاصی بسازند و به طرز شگفت‌آوری قادر به واردات تجهیزات سنگین ساختمانی و مهندسی بودند که از آن برای حفر صدها کیلومتر تونل استفاده می‌کردند. در حالی که غزه با مصر مرز مشترک دارد، به نظر بشردوستان، رژيم صهيونيستى تنها مقصر بود و مسئولیت کامل وضعیت وخیم را بر عهده داشت. سپس عمليات ۷ اکتبر فرا رسید. تقریبا شش هزار نيروى حماس به اين رژيم حمله کردند و تقریبا ۱۲۰۰ نفر را به قتل رساندند. علاوه…