وودی آلن، فیلمساز آمریکایی، گفت: «هشتاد درصد موفقیت به نشان دادن آن است.» اگر این حرف درست باشد یعنی آمریکا در آسیای مرکزی موفق نبوده است. وضعیت روسیه و چین در آسیای مرکزی کاملا بر عکس است. شی جی پینگ از هر یک از این جمهوری ها بازدید کرده است. او چهار بار به قزاقستان و سه بار به ازبکستان رفته است. پوتین نیز بیست و هفت بار از قزاقستان بازدید کرده و حداقل 12 بار به قرقیزستان و تاجیکستان سفر کرده است. روسیه با این کشورها 7644 کیلومتر مرز مشترک دارد. رهبران ملی باید بر اساس ملاحظات غیر عاطفی و بر اساس منافع ملی تصمیم گیری کنند اما ملاقات های رو در رو با رهبران سایر کشورها میتواند به سرعت مشکلات را حل کند یا نگرانی ها را کاهش دهد. آنچه برای مردم آسیای مرکزی واضح است این است که شی جی پینگ، رهبر بزرگترین کشور جهان، به کشورهای آنها سفر کرده است اما هیچ یک از رهبران ایالات متحده هرگز زحمت بازدید از این منطقه را به خود ندادند. اگر جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، با رهبران پنج جمهوری آسیای مرکزی در «اجلاس سران C5+1» در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل که در سپتامبر برگزار می شود، دیدار کند، ممکن است نظر رهبران کشورهای آسیای مرکزی را نسبت به آمریکا تغییر دهد. هدف و سیاست رسمی ایالات متحده در آسیای مرکزی، حمایت از «حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی کشورهای آسیای مرکزی» است. این هدف در عمل برای مقامات ایالات متحده به این معنی است: محدود کردن فعالیت تجاری روسیه و تجارت انرژی در این منطقه مشارکت محلی در ابتکار کمربند و جاده چین را به نفع پروژههای غربی مانند شراکت برای زیرساختها و سرمایهگذاری جهانی با بودجه کامل طالبان را برکنار و یک دولت فراگیر در کابل به وجود بیاورد. مردم این منطقه بین کشورهای روسیه و…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.